The Grief of Red Granny

17 februari 1934. Koning Albert beklimt de Rocher du Bon Dieu in Marche-les-Dames en verongelukt. Terwijl naar verluidt twee miljoen Belgen de begrafenisstoet bijwonen, mag koningin Elisabeth volgens het protocol zelfs niet aanwezig zijn op de begrafenis van haar man.

The Grief of Red Granny is het eerste deel van een tweeluik over individuele en collectieve rouw. In zijn nieuwe AfrOpera plaatst Gorges Ocloo Elisabeth, de derde koningin der Belgen aka the Red Granny, centraal. Via haar verhaal geeft hij ruimte en een stem aan diegenen die geen kans hebben gekregen om individueel afscheid te nemen van hun geliefde: slachtoffers van oorlogen, pandemieën, terroristische aanslagen, … 

In zijn kenmerkende surrealistische beeldtaal voert Ocloo de enigmatische koningin op in het Hof van Eden. Hier, vanuit haar ‘na-dood’, blikt Elisabeth terug op haar leven en spreekt ons toe. Ze wordt bijgestaan door zes engelen: drie zangers en drie muzikanten, allen uit Zuid-Afrika. Het muzikale leidmotief is Stabat Mater van Pergolesi. “I will bring Pergolesi to my Voodoo church”, aldus Ocloo. Voor zijn radicale arrangement van deze beroemde compositie laat hij zich inspireren door Afrikaanse begrafenissen. Een muzikale confrontatie tussen culturen. Een universeel geluid van verdriet en feest tegelijkertijd.